Σάβ 10 Ιουνίου 2024 │ 20:00 

Βρισκόμαστε στο Ηράκλειο του 1975.
     Κυριακή πρωί και η πόλη λούζεται με το φως των πρώτων ακτίνων του ήλιου που λαμπυρίζουν πάνω στα παλιά κτίρια της.
Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
     Στην αρχή της κεντρικής αγοράς, στην οδό 1866, το μεγαλομπακάλικο του ΑΛΕΞΙΟΥ κοιμάται ακόμα, κλειστά τα παράθυρά του και η σιωπή εκείνη αποκαλύπτει πως οι άνθρωποι του τότε σέβονταν την ιερή μέρα της ορθοδοξίας και δεν έχουν σκοπό σήμερα να ανοίξουν.
     Στην αντίθετη πλευρά της πλατείας όμως, το καφενείο ❝ΟΜΟΝΟΙΑ❞ ανοίγει σιγά, σιγά τις πόρτες του, προσκαλώντας τους πρωινούς πελάτες να χαρούν έναν φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ.
     Η ατμόσφαιρα εκεί είναι ζεστή και φιλική, με τα τραπέζια να συμπληρώνονται σιγά-σιγά από συντοπίτες μας που ανταλλάσσουν χαρούμενες κουβέντες και αναμνήσεις.
     Το περίπτερο του Κακιέπη είναι ανοιχτό και πλούσιο σε εφημερίδες, περιοδικά και άλλα έντυπα. Οι περαστικοί σταματούν εκεί για να προμηθευτούν την πρώτη ενημέρωση της ημέρας και να σχολιάσουν τα νέα με όποιον βρουν, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία ενός ενωμένου κοινωνικού δικτύου.
     Σε αυτή την ήρεμη Κυριακή του 1975, το Ηράκλειο ζει τις στιγμές του με έναν άλλο αέρα που εναρμονίζει την καθημερινότητα των κατοίκων με τις παραδόσεις δημιουργώντας έτσι ένα υπέροχο σύνολο.